۴/۱۷/۱۳۸۲

اين هم يک شعر قشنگ از کوچک ترين شاعره ی کرما ن که چشماش قشنگ تر و عميق تر از هر درياست





در خواب بودم
روياي نهفته
در باغ شكوفه هاي سفيد سيب
شكوفه هاي زيباي رويايي
يك سبد ديدم
بسويش دويدم
سبد را از شكوفه لبريز كردم
از عشق سرريز كردم
از خواب پريدم
خود را در چشمه اي ديدم
فرشته اي ديدم
فرياد زدم
عشق از كجا سر چشمه مي گيرد؟!

ياسـمن پورملكي یازده ساله

هیچ نظری موجود نیست: